ปะการัง เป็นสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลัง มีสารประกอบหินปูนเป็นโครงร่างแข็งรูปทรงคล้ายกระบอกขนาดเล็กทำหน้าที่รองรับเนื้อเยื่อ มีหนวดโบกสะบัดบริเวณปลายกระบอกเพื่อดักจับแพลงก์ตอนเป็นอาหาร ปะการังยังได้รับอาหารจากสาหร่ายขนาดเล็กจำนวนมากที่อาศัยอยู่ในเนื้อเยื่อปะการัง เรียกว่าสาหร่ายซูแซนเทลลี (Zooxanthellae) ซึ่งอาศัยอยู่ร่วมกันในลักษณะพึ่งพาอาศัยกัน (Mutualism) นอกจากนี้สาหร่ายยังให้สีสันกับปะการังด้วย

แนวปะการังจัดเป็นระบบนิเวศที่มีความสำคัญมากในท้องทะเล เนื่องจากสิ่งมีชีวิตในทะเลใช้ประโยชน์จากแนวปะการังในการเป็นที่อยู่อาศัย แหล่งอาหาร แหล่งอนุบาล และเป็นที่หลบภัย และยังมีประโยชน์ต่อระบบนิเวศด้านอื่น ๆ เช่น การชะลอคลื่น และการป้องกันการกัดเซาะชายฝั่งจากคลื่นลมในมหาสมุทร นอกจากนี้มนุษย์ยังได้ประโยชน์จากแนวปะการังในด้านการประมงและการท่องเที่ยวอีกด้วย